Lucas is terbergchauffeur - truckchauffeur op grote bedrijfssites - en heeft sinds 2012 een contract van onbepaalde duur. In januari 2015 vraagt zijn werkgever hem om ’s avonds te werken. Lucas leidt aan het restless leg syndroom. Het is een chronische ziekte, waarvoor hij medicatie moet nemen tussen 15 en 16 uur. De medicatie maakt hem slaperig en vermindert zijn concentratie. Hij weet dat hij ’s avonds onmogelijk veilig kan rijden.
De arbeidsgeneesheer bevestigt dit en legt hem ochtendshifts op. Op basis van deze medische evaluatie beslist de werkgever om Lucas te ontslaan. “Lucas kan enkel werken in de ochtendshift. Dit past niet binnen de organisatie van het werk, waarbij chauffeurs roteren tussen ochtend- en avondshifts.”
Restless leg syndroom is een chronische ziekte van lange duur. Ze heeft een blijvende negatieve invloed op het werkvermogen van Lucas en wordt daardoor als een handicap beschouwd, zoals uitgelegd in het VN-Verdrag voor Personen met een Handicap. Je moet dan ook eerst redelijke aanpassingen bekijken en evalueren voor je Lucas ontslaat. Dit schema helpt je hierbij.
Lucas vraagt een aanpassing van de regels: hij vraagt om de ochtendshifts te mogen blijven doen. Hij doet dit al drie jaar en dat ondergraaft het argument dat het bedrijf met roterende shifts werkt. De aanpassing is redelijk, omdat het organisatorisch al drie jaar mogelijk is en er ook geen extra kosten komen bij kijken.
Als manager van de dienst ben je verantwoordelijk voor de organisatie van het werk. Misschien is het mogelijk om de ochtend- en avondshift te behouden. Dit zou Lucas’ probleem oplossen en misschien ook ten goede komen van andere werknemers, die op die manier werk en privéleven beter gecombineerd krijgen.
Zoniet laat de wet je toe om een uitzondering te maken voor Lucas op basis van zijn handicap. Je communiceert deze regeling naar de collega’s als een recht, dus geen gunst. Je kunt collega’s informeren over deze handicap zodat ze het beter begrijpen, maar enkel als Lucas ermee instemt.